Bu hayattan keyf almam lazım dostlar.

Bu hayattan keyf almam lazım dostlar.
Alamazsam uçarım yoksa camdan.
Yok böyle bir şey arkadaşlar
İki dakka otursam geliyor burnumdan.


      keh keh he şiir yazıyom he. Var ya şu an o kadar canımdan bezdim ki, çok fena yazı yazmakla yatıp zıbarmak arasında kaldım. Hani öyle bir his vardır ya bilen bilir. Normalde önemli gelen şeyler, hayat memat meselesi bir şey olduğu zaman gözünüze sikindirik gelir, heh işte hayatım her gün komple öyle gelmeye başladı gözüme.

      Mesela öğrenciyseniz normalde sınavları mı takıyorsunuz kafanıza? Allah korusun bir yakınınız hasta olsa sınav zamanı gözünüz görmez ya hani sınavı. Öyle şeyler hissetmeye başladım durduk yere işe güce karşı. Çok boş lan her şey harbi bak dinle bi. 
      Çok ilginç şeyler var şunla başlayalım, dünyada mesela bir insan düşünün neden çalışır? 
Boş durmayayım diye mi? YOO
İnsanlarla kaynaşayım diye mi? YOO (yapan da vardır)
Zevk aldığı için mi? YOO(eşek miyiz lan biz)
Para kazanmak için mi? ÖÖVÖÖÖT
Şimdi size dinim imanım para muhabbeti de yapmayacağım, fakir edebiyatı yapan öğrenci muhabbeti de.
Ama genellikle para için çalışıyoruz. Direk olarak bu kağıt parçalarına aşkımız olmasa da dolaylı yoldan istediklerimize bu kağıt parçası üzerinden ulaşıyoruz.
     *Yani, işe, okula gitmemizin temel nedeni paradır.
     Araba mı istiyorsunuz? Çok zor olmasa gerek mevcut işinizle 10 15 yıla maksimum istediği arabaya ulaşır insan bence. Yada takside gir geç.
     Ev mi istiyorsunuz? Onlar bile taksitle onu da alırsınız.
     Eee bunları aldın, niye durmadın insan? Çünkü açsın amına koduğum.
     Bir ev, bir araba, ikinci ev, oğlana araba, üçüncü ev, hatuna yazlık, bilmem nerden arsa, bilmem kaçıncı ev...Böyle gidiyor bu liste.
     Ben bi insan tanıyorum 50-55 yıldır çalışıyor, bekar, sabah 7 akşam 7-8 çalışıyor. Ve inadına emekli olmuyor, çalışıyor, biriktiriyor, yemiyor içmiyor, biriktiriyor. La kardeşim nedir bu olay nedir biri anlatsın bana.
     İstediklerine ulaşmak için kullandığın para, araç olmaktan çıkıp amaç olmuş bunların.
     Ben eskiden,  20 yıl sonra, işi gücü oturtmuş, çoluğa çocuğa karışmış (buna da gelecem sonra)  bi adam olarak hayal ederdim kendimi. Şimdi ne mi? 40 a kadar sıka sıka çalışayım para biriktiyse geri kalan ömrümde yiye yiye vakit tüketirim diye planlıyorum boşa çalışmaya gerek yok nereye gideceğimiz belli.
     Ha zengin olsan ne yazar, para sıçsan ne yazar arkadaş. Etten kemikten değil misin sende be? Kafana vursam yarılmıyacak mı kafan? Geçenlerde bir laf duydum ecelin güzel yanı herkes eşit diye. Öyle tabi. Neyse.
     Çoluk çocuk dedim ya, eş lazım tabi. Eş kelimesi o kadar uzak ki bana. Dışarda Vicky Vale gibi kızlar var benimde zerre özgüvenim yok, ihtiyacım da yok zaten ne bileyim kendine güvenen versiyonum çok daha göt olabilirdi arkadaşlar. Neyse bu yönden de keyfim şansım yok anlayacağınız. Ama kimin vardı?

     Chuck Bartowski. Chuck dizisinin başrolüdür kendisi. Bilmeyeniniz varsa izleyin derim bu diziyi. Konusuna bilmemnesine de bok atmayın sakın ha. En sevdiğim dizidir. Öyle dejenere HIMYM, Friends falan izleyeceğinize oturun şunu bi izleyin.

Vicki Vale Vick-ki Vicki Vale....

      Chuck hayatının kadınını buldu, Sarah Walker olaylar gelişti, bunlar kaynaştı. Evliliğe kadar gitti. Bu elemanların 5 sezon dizi boyunca kötü adamları pataklamaktan, iki dakka soluklanacak hali olmasa da en azından birlikteydiler be arkadaş. Haftaya final bölümü var dizi bitiyor çok üzülüyorum harbiden. Biz bunların başı dertli olunca bu bölüm "sıkıntılıydı" derdik bi arkadaşımla. Hakkaten yine sıkıntılı tabi aksiyon olsun seyirci coşsun istemişler. Ama öyle sevmişim ki karakterleri şu karakterlerden birine bir şey olsa rol gereği, üzülüyorum.  Ama güzel hikaye güzel biter, toparlarlar sonunda her zaman olduğu gibi.

Ne bilem.

Böyle bi güç geldi.

      Chuck da başka değişiklikler de oldu. Gördüğünüz şu  tip en iyi ajanlardan birine dönüştü. İşi gücü aldı başını gitti. Kendi ajan takımını bile kurdu. Normalin altındaki hayatı, iyinin üstüne çıktı. Adamın kendine güveni geldi. Evet evet güzel şeyler bunlar.

Yakın dostunu da unutmadı.

     Dizi boyunca hep ne istediklerini düşündüler durumları iyi bile olsa karakterler hep içlerinden geçeni yaptılar bu da diğer tırt dizilere göre bi farklılık bence.
     Daha bu dizi hakkında söylenilecek çok şey var, bitmesi de bana çok koyuyor gördüğünüz üzere. O kadar koyuyor ki dert anlatmaya başladığım yazıda Chuck'ı anlatırken buldum kendimi. Ben anlatırım yine sorun değil, bıkmam, ama siz oturun izleyin güzelce komple.
      Özetle, Chuck başardıklarıyla şu anki hayatından memnun olmayan her insanın gönlünü fethetmiş bir karakterdir. Sarah'la, sadık arkadaşlarıyla, kardeşinin ailesiyle büyük, kocaman, hepimizin imrendiği bir ailesi var. 
      Zaten keyif alamıyorum hayattan, tek sevdiğim dizi de bitiyor, düşene bir de NBC vurdu.

Diziyi bitirdiğiniz için dargınım size arkadaşlar. Aynen öyle parmaklar aşağı.